Detrivoren voeden zich met kleine stukjes organisch materiaal, afkomstig van dode planten en dieren. Een bekende detrivoor is bijvoorbeeld een worm. Het Latijnse woord detritus betekent afval. Eigenlijk zijn detrivoren de afvaleters in je aquarium.
Op het land zijn bekende detrivoren, bijvoorbeeld bacteriën, maden en insectenlarven. In de zee zijn dit schaaldieren en weekdieren, waarvan sommige soorten ook in zoetwater voorkomen. Je kunt detrivoren in je aquarium houden. In de cichliden familie komen detrivoren voor. Bijvoorbeeld de Tilapia ruweti lust graag stukjes dode planten en dieren.
Detrivoren nemen een belangrijke plek in binnen het ecosysteem. Ze helpen bij het netjes afbreken van de afvalstoffen die vrijkomen wanneer bladeren van je aquariumplanten dood gaan, of wanneer een van je aquariumbewoners overlijdt.
In het aquarium zijn de carnivoren, herbivoren en omnivoren volop vertegenwoordigd. Detrivoren zijn een minder bekende soort. Echte detrivoren, die het leuk doen in een zoutwater of brakwater aquarium, zijn bijvoorbeeld zeesterren, zeekomkommers en fiddler krabben. Deze groep krabben bestaat uit meer dan 90 soorten, waarvan er de meeste worden aangetroffen in brakwater.
In het ecosysteem vallen detrivoren onder de reducenten, waarmee ze in dezelfde groep komen als bacteriën en schimmels. Detrivoren worden vaak gegeten door carnivoren vissen.
In de Cichlidae familie komt de Herichthys minckleyi voor. Deze vis kan zich ontwikkelen in verschillende types, met een eigen voedselbron. Het type 1 is een detrivoor. Deze vissen hebben kegelvormige keeltanden, waarmee ze goed klein en zacht voedsel kunnen verwerken, zoals detritus, insectenlarven en algen. Het darmstelsel van deze vissen is lang, waardoor ze ook goed plantaardig voedsel kunnen verwerken. Deze vis begint zijn leven als detrivoor. Pas later past hij zich aan, afhankelijk van het beschikbare voedsel.
Biedt je deze vis een gevarieerd menu aan, dan zul je zien dat ze ook ander voedsel zullen eten. Al blijven ze een voorkeur houden voor insecten en larven. De vis zal altijd kijken welk voedsel de hoogste voedingswaarde geeft en de minste energie kost om te vangen. Een slakkeneter zal bijvoorbeeld al snel de slakken links laten liggen, als hij iets beter kan krijgen. Zo kan deze vis zich prima aanpassen in tijden van schaarste.